اگرچه در كنفرانس صلح لاهه در سال 1907 درباره ايجاد يك دادگاه جهاني متشكل از تعدادي از قضات بين‏المللي مذاكره شد، اما به نتيجه‏اي نرسيد. امكانِ تأسيس چنين دادگاهي، سال‏ها بعد در خاتمه جنگ جهاني اول پيش آمد. در مقدمه ميثاق، ضمن بيان راه‏هاي تأمين اهداف جامعه ملل، مسئله رعايت كامل حقوق و تعهدات بين‏المللي موردِ تأكيد قرار گرفته بود. در ماده 14 ميثاق جامعه ملل، تهيه طرح تأسيس ديوان دائمي بين‏الملليِ دادگستري و تصويب آن پيشنهاد شده بود. در فوريه 1920م كميته مشورتي با شركت 10 حقوق‏دان از كشورهاي مختلف تشكيل و پيش‏نويس اساس‏نامه ديوان تهيه گرديد. اين طرح با برخي اصلاحات، سرانجام در 3 دسامبر 1920م به تصويب مجمع عمومي جامعه ملل رسيد و پس از تصويب ازطرف اكثر كشورهاي عضو، در سپتامبر 1921م قدرت اجرايي پيدا نمود. ديوان دائم دادگستري بين‏المللي پس از انتخاب قضات ديوان، از ژانويه 1922م شروع به كار كرد و در 19 آوريل 1946م رسماً منحل گرديد و ديوانِ بين‏المللي دادگستري جاي‏گزين آن شد.